Τρίτη, Αυγούστου 27, 2013
Unknown
Συνάντηση με αφορμή τα 30 χρόνια από την αποφοίτηση (1983) τους είχαν την περασμένη Τετάρτη (21/8), οι παλαιοί συμμαθητές του Λυκείου Αγίο Νικολάου. Μεταξύ των συμμετεχόντων και παλαιός συμμαθητής μόνιμος κάτοικος Ολλανδίας και συγκεκριμένα Rotterdam. Κουβέντα στην κουβέντα, αφηγήθηκε στην παρέα το παρακάτω απίστευτο και πέρα για πέρα αληθινό γεγονός.
Βρισκόταν στον ζωολογικό κήπο του Blijdorp (στο Rotterdam)
και δίπλα του ήταν μια κυρία με το παιδί της. Της ζήτησε (το παιδί) να πάει
τουαλέτα. Του το απαγόρευσε σε αυστηρό τόνο, λέγοντας του (αυτολεξεί) ότι
“είναι τόσο βρώμικες όσο στην
Κρήτη”. Ο συμπολίτης άκουσε τον διάλογο και λόγω καταγωγής
ρώτησε με απορία την κυρία “που;”.
Στον “Αγιο Νικόλαο”(!) του
ήρθε σαν κεραμίδι στον κεφάλι η απάντηση!
Στον “Αγιο Νικόλαο”, αγαπητοί συμπολίτες. Στον Αγιο Νικόλαο, που αν κανείς τολμήσει να αναδείξει θέματα που χρονίζουν και πραγματικά με εκθέτουν διεθνώς, τον κατηγορούν ότι δυσφημεί την πόλη ή ότι είναι εχθρός της πόλης.
Τι περισσότερο να πει κανείς; Πως να σχολιάσει το γεγονός; Οταν μάλιστα δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα; Οταν η καμήλα όχι μόνο δεν βλέπει την καμπούρα της, αλλά ενοχλείται κιόλας όταν της το πουν;
Διεθνώς ρεζίλι γινόμαστε καθημερινά με τις εικόνες ντροπής που συχνά αντικρίζουν οι επισκέπτες μας. Οχι ότι δεν υπάρχουν και αλλού. Οχι ότι δεν είναι ενίοτε κακόβουλοι οι λόγοι της δημοσιοποίησης. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς σαν δήμος ώστε να τις εξαλείψουμε, ώστε κάνουμε καλύτερο τον τόπο μας.
Δυστυχώς η κριτική αντιμετωπίζεται συνήθως επιθετικά. Ξεφεύγουμε από την ουσία, δηλαδή το πρόβλημα, και επικεντρωνόμαστε στο γιατί να γίνεται η κριτική και μάλιστα δημόσια. Μα εδώ στην δημόσια και δεν διορθώνονται τα κακώς κείμενα, παρά την συχνή αναφορά, στην μη δημόσια θα ανταποκριθούν; Εκτός και αν το κάνουν ως εκδίκηση σε αυτούς που εκφράζουν δημόσια την κριτική τους και αναφέρονται στα προβλήματα.
Ας κάνουμε κάτι. Το βρίσκουμε και θα το βρίσκουμε μπροστά μας κάθε πρόβλημα. Η εποχή είναι ανταγωνιστική. Ο επισκέπτης απαιτητικός. Ας δούμε με τα μάτια του επισκέπτη τον τόπο μας. Τι δεν του αρέσει, τι θα ήθελε να δει και πως να το δει. Δεν γίνεται να επιβάλλουμε την λογική μας και τον ωχαδερφισμό μας. Εχει και αλλού να πάνε και δεν θα τους συναντήσουμε ποτέ για να τους αλλάξουμε γνώμη. Θα γυρίσουν στον τόπο τους και θα αναπαράγουν τα θετικά και τα αρνητικά. Και ένα αρνητικό είναι ικανό να ανατρέψει όλη τη εικόνα για τον τόπο μας.
Ας το σκεφτούν καλά οι άρχοντες μας που ψάχνουν εχθρούς, αντί για ειλικρινείς και ευθείς πολίτες που μέσα από τον λόγο τους, ενίοτε καυστικό, εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον του τόπου. Ας αναλογιστούν και τις ευθύνες τους για τη πορεία του τόπου μας. Γιατί ακόμα και αν φορτώσουν σε άλλους τις ευθύνες, τα προβλήματα δεν λύνονται.
www.blog.mirambelo.gr
Στον “Αγιο Νικόλαο”, αγαπητοί συμπολίτες. Στον Αγιο Νικόλαο, που αν κανείς τολμήσει να αναδείξει θέματα που χρονίζουν και πραγματικά με εκθέτουν διεθνώς, τον κατηγορούν ότι δυσφημεί την πόλη ή ότι είναι εχθρός της πόλης.
Τι περισσότερο να πει κανείς; Πως να σχολιάσει το γεγονός; Οταν μάλιστα δεν θέλουν να δουν την πραγματικότητα; Οταν η καμήλα όχι μόνο δεν βλέπει την καμπούρα της, αλλά ενοχλείται κιόλας όταν της το πουν;
Διεθνώς ρεζίλι γινόμαστε καθημερινά με τις εικόνες ντροπής που συχνά αντικρίζουν οι επισκέπτες μας. Οχι ότι δεν υπάρχουν και αλλού. Οχι ότι δεν είναι ενίοτε κακόβουλοι οι λόγοι της δημοσιοποίησης. Το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς σαν δήμος ώστε να τις εξαλείψουμε, ώστε κάνουμε καλύτερο τον τόπο μας.
Δυστυχώς η κριτική αντιμετωπίζεται συνήθως επιθετικά. Ξεφεύγουμε από την ουσία, δηλαδή το πρόβλημα, και επικεντρωνόμαστε στο γιατί να γίνεται η κριτική και μάλιστα δημόσια. Μα εδώ στην δημόσια και δεν διορθώνονται τα κακώς κείμενα, παρά την συχνή αναφορά, στην μη δημόσια θα ανταποκριθούν; Εκτός και αν το κάνουν ως εκδίκηση σε αυτούς που εκφράζουν δημόσια την κριτική τους και αναφέρονται στα προβλήματα.
Ας κάνουμε κάτι. Το βρίσκουμε και θα το βρίσκουμε μπροστά μας κάθε πρόβλημα. Η εποχή είναι ανταγωνιστική. Ο επισκέπτης απαιτητικός. Ας δούμε με τα μάτια του επισκέπτη τον τόπο μας. Τι δεν του αρέσει, τι θα ήθελε να δει και πως να το δει. Δεν γίνεται να επιβάλλουμε την λογική μας και τον ωχαδερφισμό μας. Εχει και αλλού να πάνε και δεν θα τους συναντήσουμε ποτέ για να τους αλλάξουμε γνώμη. Θα γυρίσουν στον τόπο τους και θα αναπαράγουν τα θετικά και τα αρνητικά. Και ένα αρνητικό είναι ικανό να ανατρέψει όλη τη εικόνα για τον τόπο μας.
Ας το σκεφτούν καλά οι άρχοντες μας που ψάχνουν εχθρούς, αντί για ειλικρινείς και ευθείς πολίτες που μέσα από τον λόγο τους, ενίοτε καυστικό, εκφράζουν την αγωνία τους για το μέλλον του τόπου. Ας αναλογιστούν και τις ευθύνες τους για τη πορεία του τόπου μας. Γιατί ακόμα και αν φορτώσουν σε άλλους τις ευθύνες, τα προβλήματα δεν λύνονται.
www.blog.mirambelo.gr
