Κάποιοι νομίζουν ότι επειδή κρατούν μια σφραγίδα, μπορούν να καλύψουν τα μικροπολιτικά παιχνίδια τους, κρυμμένοι κάτω από το μανδύα του πολιτισμού. Δε χωρεί καμιά αμφοβολία ότι ο πάλαι ποτέ ιστορικός, ισχυρός, αξιόλογος και πολυμελής πολιτιστικός σύλλογος Βραχασίου, έχει μετατραπεί σε ένα παραμάγαζο εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων.
Είπαν από το σύλλογο στη Δημοτική Συνεργασία ότι κατά πάγια τακτική δεν
στέλνουν προσκλήσεις και γι αυτό δεν τους κάλεσαν στην κοπή της πίτας. Στην
πράξη αυτό είναι ένα ωραίο κόλπο για να καλέσουν επιλεκτικά αυτούς που ήθελαν
και να μην καλέσουν αυτούς που δεν ήθελαν.
Αν δεν υπήρξαν προσκλήσεις (έστω προφορικές), πώς δικαιολογείται η
παρουσία του Γραμματέα της Μητρόπολης Αρχιμανδρίτη Τίτου Ταμπακάκη, ο οποίος
πολύ καλά φαίνεται στις φωτογραφίες στην πρώτη σειρά, δίπλα στο δήμαρχο και τον
αντιδήμαρχο; Πώς το έμαθε αυτός για την κοπή της πίτας και δεν το έμαθαν άλλοι;
Πώς από τη στιγμή που δεν υπάρχει επίσημη πρόσκληση (και επομένως δεν υπάρχουν
επίσημοι στην κοπή της πίτας), φαίνεται στη δεύτερη φωτογραφία ο κ. δήμαρχος
στο πάνελ να μιλάει από μικροφώνου, δίπλα από τον πρόεδρο του συλλόγου, το
γραμματέα της Μητρόπολης και τον αντιδήμαρχο κ. Αφορδακό; Τι κάνουν όλοι
αυτοί στο πάνελ και ποιός έδωσε το λόγο
στον κ. δήμαρχο;
Επειδή λοιπόν δεν τρώμε κουτόχορτο, ας δούμε ποιός είναι ο πρόεδρος του εν
λόγω συλλόγου... Ονομάζεται Μιχάλης Σφακιανάκης και εξυβρίζει όλους εμάς που
αντιτιθέμεθα σ' αυτές τις πρακτικές και στην ανυπαρξία της δημοτικής αρχής στην
περιοχή. Είναι αδερφός της κ. Ρένας Σφακιανάκη, μοναδικής υπαλλήλου της
Επιχειρησιακής Βραχασίου, διορισμένης από την πίσω πόρτα ως μέλος του
διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας. Η κυρία Σφακιανάκη κληρονομήθηκε στην
εταιρεία από την πρώην κοινότητα Βραχασίου και επιβαρύνει την εταιρεία με 1300
ευρώ μηνιαίως (σύμφωνα με τη σχετική απόφαση που είναι αναρτημένη στη
Διαύγεια), χωρις αντικείμενο εργασίας, αφού η εταιρεία δεν έχει ουσιαστική
δραστηριότητα εκτός από τη διενέργεια διαγωνισμού, μια φορά το χρόνο, για την
εκμετάλλευση των παραλιών του Σισίου. Χωρίς ο κ. Σφακιανάκης να έχει ποτέ στο
παρελθόν ασχοληθεί ενεργά με τα πολιτιστικά, έγινε πρόεδρος από το πουθενά,
παραγκωνίζοντας άλλους με πολύ μεγαλύτερη ενασχόληση, γνώση και εμπειρία.
Εξελέγη σε μια παρωδία εκλογών, στην οποία ψήφισαν μόλις 15 μέλη, λιγότερα
δηλαδή από αυτά που απαιτούνται για τη σύσταση ενός σωματείου, όταν στο
παρελθόν τα ενεργά μέλη του συλλόγου ξεπερνούσαν τα 100. Εύλογα διερωτάται
λοιπόν κανείς, γιατί έμειναν μόνο 15 από τους πάνω από 100; Νομιμοποιείται ηθικά
ο κ. Σφακιανάκης και η “εξωκοινοβουλευτική” ομάδα, που στην πράξη διοικεί το
σύλλογο, να εκπροσωπεί τον πολιτισμό στο Βραχάσι, όταν η συμμετοχή έχει
περιοριστεί σ' αυτά τα επίπεδα;
Νομιμοποιείται ηθικά ο κ. Σφακιανάκης και η “εξωκοινοβουλευτική” ομάδα, που
στην πράξη διοικεί το σύλλογο, να παίζει αυτά τα μικρόψυχα, μικροπολιτικά
παιχνίδια, υπό το μανδύα του πολιτισμού; Ένας πολιτιστικός σύλλογος που σέβεται
τον εαυτό του, οφείλει να έχει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση, να είναι ανοιχτός
στην κοινωνία, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς να εξυπηρετεί άλλες
σκοπιμότητες. Όταν όμως βλέπει ο κόσμος
αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα, τότε προφανώς η συμμετοχή θα περιορίζεται στα 15
άτομα, που τον εξέλεξαν.
Δεδομένων λοιπόν όλων παραπάνω, όφειλε ο κ. Σφακιανάκης και η “εξωκοινοβουλευτική”
ομάδα που στην πράξη διοικεί το σύλλογο, να αποστείλουν παντού προσκλήσεις,
προς άρση οποιασδήποτε παρεξηγήσεως. Το ότι δεν το έπραξαν σημαίνει ότι το
έκαναν επίτηδες με συγκεκριμένο και προφανή σκοπό: τον αποκλεισμό κάποιων, που
τους είναι ανεπιθύμητοι. Η δράση αυτή προφανώς δε συμπεριλαμβάνει όλα τα μέλη
του διοικητικού συμβουλίου, κάποια εκ των οποίων καλόπιστα προσφέρουν όσα
μπορούν, χωρίς ίσως να αντιλαμβάνονται τα μικροπολιτικά παιχνίδια που παίζονται
πίσω από την πλάτη τους.
Ζαχαρίας Φθενάκης
Υ. Γ. Με την ευκαιρία, θέτω ξανά το ερώτημα, που πολλάκις έχω θέσει στο
παρελθόν, χωρίς να έχω πάρει απάντηση, σχετικά με την τύχη των χρημάτων του
λογαριασμού καταθέσεων, που είχε ανοιχθεί από τον πολιτιστικό σύλλογο Βραχασίου
για την αναπαλαίωση του παλιού σχολειού και των κελιών του Αγ. Γεωργίου
Βραχασώτη. Όσο κι αν κάποιοι αποφέυγουν την απάντηση δια της σιωπής τους, τους
ενημερώνω ότι απάντηση θα δοθεί είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο. Η
κοινωνία απαιτεί να έχει μια απάντηση, και ειδικά κάποιοι από μας, που ως μέλη
του τότε διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου, ανοίξαμε το λογαριασμό και
πείσαμε τον κόσμο να βάλει τα λεφτά του. Αν υπάρχει κατάχρηση, είναι καλό να
αποκαλυφθεί άμεσα, πριν οι ευθύνες πιθανής συγκάλυψης αγγίξουν και ανθρώπους
που δε φταίνε.