Δευτέρα, Μαΐου 13, 2013
Unknown
ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΜΕΤΡΑ: ΜΗΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΘΙΞΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ!
Δυστυχώς φτάσαμε ως εκεί: στην πολιτική επιστράτευση των καθηγητών. Νομίζω ότι και οι ίδιοι οι καθηγητές το επιδίωξαν, δηλαδή να αναγκάσουν την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει μια διαδικασία που ο νόμος προβλέπει μόνον για έκτακτη ανάγκη, όπου κινδυνεύουν ζωές και περιουσίες.
Θυμίζω πως οι απεργοί του μετρό προσέφυγαν στη δικαιοσύνη (Συμβούλιο της Επικρατείας) εναντίον αυτής της πρακτικής, και πολύ πιθανόν να κέρδιζαν την προσφυγή τους, αν το ΣτΕ δεχόταν να τη δικάσει. Επομένως, η όλη διαδικασία της επιστράτευσης βρίσκεται πλέον σε μία γκρίζα ζώνη της νομιμότητας: προβλέπεται μόνον για ειδικές περιστάσεις, αλλά τα δικαστήρια δε δέχονται τις προσφυγές των απεργών για να κρίνουν αν η Κυβέρνηση δικαιούται να την εφαρμόσει.
Από την άλλη, τα πρωτοβάθμια δικαστήρια κρίνουν τις απεργίες καταχρηστικές, καθώς τέτοιες είναι εν τοις πράγμασι. Κανείς δεν αντιλέγει, νομίζω, πως δε φταίνε γονείς και μαθητές να πληρώνουν τη ζημιά της χαμένης εξεταστικής επειδή οι καθηγητές δε θέλουν να δουλέψουν λίγο παραπάνω, όντας στην τελευταία θέση της κατάταξης ωρών εργασίας του ΟΑΣΑ, κι έτσι η μόνη νόμιμη οδός για την κυβέρνηση θα ήταν η ΑΠΟΛΥΣΗ των παρανόμως απεργούντων.
Έλα όμως που δεν θέλουν να απολύσουν τους ΠΕΛΑΤΕΣ τους! Προτιμούν τα οριζόντια μέτρα, επί δικαίων και αδίκων, παρά τα στοχευμένα, αξιοκρατικά, νόμιμα, και ηθικά.
